Oszustwo „na konsula”- historia Sary Merlińskiej i Abrama Lejba Westera

Szukając informacji w przedwojennych gazetach w innej sprawie, natknęłam się  na ciekawy artykuł na temat, popularnego w tamtym czasie, oszustwa „na konsula”.  Postanowiłam prześledzić losy jednej z ofiar tego procederu, Sary Merlińskiej, i bohatera całego zamieszania – Abrama Lejba „Mojsie” Westera. 

Fragment artykułu o oszustwie na konsula

Kurier Warszawski, 7.08.1938

Wyjazd do Urugwaju i krótki pobyt w „Domu Emigranta”

Według artykułu, który pojawił się w Kurierze Warszawskim 7 sierpnia 1938, Sara Merlińska, planowała udać się do rodziny w Urugwaju. W związku z tym, przyjechała z Białegostoku na kilka dni do Warszawy załatwić wszystkie formalności i zatrzymała się w „Domu Emigranta” przy ul. Mylnej. W okolicy spotkała kilkakrotnie mężczyznę, podającego się za przyszłego emigranta, który opowiedział jej o trudach związanych z przewozem pieniędzy za granicę i o świetnym rozwiązaniu. 

Mianowicie, przy Nowym Świecie 12, miało znajdować się biuro „Komisji Dewizowej”, które pomagało w przewożeniu dewiz za granicę – oczywiście ze 100% gwarancją i bez żadnych opłat. Sara posłuchała życzliwego nieznajomego i wybrała się 29 lipca 1938 roku pod wskazany adres. Na klatce schodowej natknęła się na samego „konsula Urugwaju”, który po przyjęciu od niej 2000 złotych i 400 dolarów amerykańskich, obiecał zająć się sprawą jak najszybciej.
 
Niestety, szybko okazało się, że Sara padła ofiarą oszusta, a mężczyzna i pieniądze przepadły. Kobieta szybko zgłosiła się na policję i dzięki podanemu rysopisowi, udało się ustalić, że oszustem był Moszek Wester – „jeden z najzuchwalszych złodziejów i oszustów, specjalista od okradania emigrantów”.  Niedługo potem aresztowano go na melinie złodziejskiej przy ul. Nowe Miasto 5. Skradzionych pieniędzy nie odzyskano.
Artykuł o oszustwie Moszka Westera w Robotniku

Gazeta Robotnik, 1938

Warszawa – Southampton – Buenos Aires – Montevideo

Kradzież i oszustwo na szczęście nie pokrzyżowały planów Sary. Okazało się, że wyruszyła do Urugwaju jeszcze w tym samym roku. 3 września 1938 weszła na pokład statku Asturias wypłynęła z portu w Southampton do Buenos Aires. Miała 22 lata i w towarzystwie 17-letniego Hersza Cyjona podróżowali w trzeciej klasie.
 
Z Buenos Aires ruszyła do Montevideo w Urugwaju, gdzie spotkała się z rodziną i poznała swojego przyszłego męża Leo Conijeski. Udało mi się też odnaleźć kartę turystyczną Sary, która zawierała jej fotografię i dokładniejsze dane. Urodziła się 10 sierpnia 1915 w Białymstoku, jej rodzice nazywali się Aron Merliński i Mera z domu Glatstein.
Lista pasażerska Sary Merlińskiej
Dokument turystyczny Sary Merlinskiej

Karta turystyczna Sary Merlińskiej

Los rodziny

Sara zmarła 8 marca 1983 w Montevideo i została pochowana na żydowskim cmentarzu. Miała co najmniej jedną starszą siostrę. Dora Słocka z domu Merlińska urodziła się w Białymstoku w 1908 roku i mieszkała tam przy ul. Kupieckiej 17 razem z mężem Borysem Słockim, urzędnikiem, urodzonym w 1906 roku w Wilnie, i córką Lorą, urodzoną w 1939 roku w Białymstoku. Cała trójka zginęła w czasie wojny.

Oświadczenie śmierci Dory Słucki Merlińskiej

Oświadczenie o śmierci Dory zamieszczone przez jej krewnego Leona Rabinowicza w Yad VaShem

A co z „konsulem”?

Wester na tym występku nie poprzestał. Niecałe 4 miesiące po oszukaniu Sary, został ponownie ujęty. Tym razem w roli ambasadora próbował „ułatwić wyjazd” do Stanów Zjednoczonych Rudolfowi Ruegerowi. Ten na szczęście szybko się zorientował i zdemaskował przestępcę, który w tym momencie był już notowany 27 razy za oszustwa „na konsula”, tym razem próbował sił jako ambasador.

Artykuł o Abramie Westerze

5 listopada 1938, Dzień Dobry

Teczka personalna

Choć skłaniałam się ku temu, że Abram i Moszek to ta sama osoba, istaniała możliwość, że byli też krewnymi. Ostatecznie rozważania rozwiązała teczka personalna z Urzędu Śledczego z Warszawy, która nie tylko zawierała dziesiątki stron dokumentów dotyczących oszustw Westera, ale także akta o wartości genealogicznej. Między innymi fotografie, odpis aktu urodzenia, wypis z ksiąg ludności stałej czy akta oskarżenia.

Zdjęcia Abrama Lejba „Mojsie” Westera z teczki personalnej z Urzędu Śledczego m.st. Warszawy 1927-1948 / Źródło: Archiwum Państwowe w Warszawie

Abram Lejb Wester, znany również pod pseudonimem Mojsie, urodził się w Szydłowcu 16 lipca 1899. Jego rodzice nazywali się Pinkus Wester i Michla z Kosiorowskich. Z zawodu był piekarzem, ale jak wspomniano w jednym z aktów oskarżenia, pozostawał bez zajęcia. Abram miał 164 i pół centymetra wzrostu, miał brązowe oczy, włosy w kolorze ciemny blond i pociągłą twarz. Wspomniana w Kurierze Warszawskim „melina złodziejska”, która znajdowała się pod adresem Nowe Miasto 5/46, okazała się być prywatnym mieszkaniem Westera, w którym mieszkał z żoną Esterą i czterema córkami: Salą, Michlą, Gucią i Felą.

Działalność przestępcza Westera nie ograniczała się tylko do Warszawy – notowany był także we Lwowie, Gdyni i Łodzi. W dokumentach pojawiają się też nazwiska i adresy wspólników, między innymi Estera Farbiarz, która, biorąc pod uwagę jej adres zamieszkania (Nowe Miasto 5/46) była żoną Abrama.

Strona z teczki personalnej z Urzędu Śledczego m.st. Warszawy 1927-1948 / Źródło: Archiwum Państwowe w Warszawie

Mimo, że zdecydowana większość oskarżeń dotyczyła oszustwa „na kopertę”, znalazło się też jedno, dotyczące sutenerstwa, wniesione przez Basię Zyzie, córkę Chaima i Chany, pracownicę seksualną, mieszkającą w Warszawie przy ulicy Kopińskiej 1/69. Abram miał obiecać Basi utrzymanie i otwarcie wspólnego sklepu w zamian za 300 złotych, które sama zarobiła i mu przekazała. Krótko po tym Wester zapadł się pod ziemię.

Akt oskarżenia Abrama Westera o sutenerstwo

Prawdopodobnie po raz pierwszy został aresztowany za kradzież w 1919 roku i odsiedział wówczas 3 miesiące w więzieniu. Ostatni wpis w jego kartotece jest z 9 sierpnia 1940 roku. Nie wiadomo czy przeżył wojnę, a jeśli przeżył – to czy pod swoim prawdziwym, czy przybranym nazwiskiem…

Być może niedługo będzie kontynuacja 🙂

Marta

Źródła:

  • Polona
  • Yad VaShem
  • Archiwum Państwowe w Warszawie
  • United States Holocaust Memorial Museum

2 odpowiedzi na “Oszustwo „na konsula”- historia Sary Merlińskiej i Abrama Lejba Westera”

  1. Hilma pisze:

    Great content! Keep up the good work!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Końcowy raport składa się z kopi odnalezionych dokumentów, tłumaczeń, zdjęć oraz podsumowania. Wyjaśniam pokrewieństwo odnalezionych osób, opisuję sprawdzone źródła i kontekst historyczny. Najczęściej poszukiwania dzielone są na parę etapów i opisuję możliwości kontynuacji.

Czasem konkretny dokument może zostać nie odnaleziony z różnych przyczyn – migracji do innych wiosek/miast w dalszych pokoleniach, ochrzczenia w innej parafii, lukach w księgach, zniszczeń dokumentów w pożarach lub w czasie wojen.  Cena końcowa w takiej sytuacji nie ulega zmienia, ponieważ wysiłek włożony w poszukiwania jest taki sam bez względu na rezultat.

Raporty mogą się od siebie mniej lub bardziej różnić w zależności od miejsca, z którego rodzina pochodziła (np. dokumenty z zaboru pruskiego, austriackiego i rosyjskiego różnią się od siebie formą i treścią).

 

Na podstawie zebranych informacji (Twoich i moich) przygotuję plan i wycenę – jeśli ją zaakceptujesz, po otrzymaniu zaliczki rozpoczynam pracę i informuję o przewidywanym czasie ukończenia usługi. Standardowe poszukiwania trwają około 1 miesiąca, a o wszelkich zmianach będę informować Cię na bieżąco.

Na Twoje zapytanie odpiszę w ciągu 3 dni roboczych i jest to etap bezpłatny. Być może zadam parę dodatkowych pytań, dopytam o cele albo od razu przedstawię propozycję kolejnych kroków.

Warto pamiętać, że im więcej szczegółów podasz, tym więcej rzeczy mogę odkryć.

Podziel się ze mną:

  • Imionami i nazwiskami przodków (wszystkich, o których wiesz)
  • Miejscami urodzenia i zamieszkania (jeśli jest inne np. wojnie)
  • Datami urodzenia, ślubów i zgonu (mogą być orientacyjne)
  • Informacjami o rodzeństwie, kuzynach, emigracjach.
  • Legendami i historiami rodzinnymi

I najważniejsze – jeśli masz niewiele informacji, zupełnie się tym nie martw, w takich sytuacjach także znajdę rozwiązanie.